Half zeven, onze hot tub begint weer te rammelen en maakt best wel herrie. We komen er maar niet achter hoe we hem stil krijgen. Ik pak nog een half uurtje slaap mee en vind het snor. Even nog een half uurtje in bed rondje internet en dan sta ik op. Rob laat ik lekker liggen. Die was moe en wil uitslapen. Ik pak m'n boek en een vestje en ga lekker buiten zitten. Oh Nashville heeft gisteren trouwens gewonnen met 4-1 en de stand is gelijk 2-2. Donderdag is de volgende wedstrijd in Pittsburg. Go Penguins !!
Rond half negen is Rob ook wakker en staat hij ook op. Ondertussen maak ik voor hem spek met ei klaar en smeer voor mezelf twee boterhammen met chocopasta. Die moet ook op. We kijken naar het weerbericht. Vandaag zou het droog blijven maar wel bewolkt. Morgen gaat de zon schijnen. Dagje pretpark is wel lekkerder in de zon toch?! Dus die schuiven we naar morgen. Vandaag gaan we nogmaals de smokies in. Er is nog zat te zien en te wandelen.
Ik doe de afwas en maak het huisje aan kant. Dan FaceTime ik nog even met mam. Tijd om te gaan. We pakken wat spulletjes in. Drinken en wat broodjes voor onderweg. We tanken de auto vol en gaan het park weer in.
Met het zonnetje ziet alles er al beter uit. Na 50 minuten komen we aan bij Newfound cap. Hier staan we op de staatsgrens van Tennessee en North Carolina. We lopen een rondje om wat foto's te maken van het uitzicht. Het is prachtig.
We gaan verder naar Clingmans dome. Er zit een mug in de auto grrrr. Als ik hem kapot wil meppen vliegt ie weg en ben ik hem kwijt. Hij zal zich zo wel gaan voeden aan mij. We hebben toch her en der al wat rode bultjes. Mug niet meer gezien. Zal toch wel naar buiten zijn gevlogen.
Het is druk boven op de berg bij Clingmans dome. Het is dus even zoeken naar een parkeerplek. Helaas staat de parkeerplaats vol en zetten we hem maar op de vluchtstrook neer. Daar staan nog meer auto's. Dan beginnen we aan onze wandeling. Het is maar 800 meter lopen naar de uitkijktoren maar je maakt 100 hoogtemeters. Het is flink klimmen en we hijgen wat af. Conclusie : geen conditie meer.
Halverwege moet ik echt even m'n hartslag onder controle krijgen. Heb het gevoel dat ie m'n borstkas uit wil springen. Als we iets bijgekomen zijn gaan we verder en komen we uiteindelijk bij de toren uit die we ook nog maar opklimmen. M'n fitbit geeft 51 verdiepingen aan. Dat is genoeg. Er staat een flinke wind boven op de toren maar het uitzicht is weer top.
What goes up must come down en dus lopen we het hele stuk weer naar onder. Het is vervelend lopen en ik voel m'n schenen branden. Maar we redden het. Yeah !!
Even een koel drankje bij de auto en weer door. Voor ons rijdt een pick up die gewoon twee tuinstoelen in de bak heeft staan en een man zit gewoon languit in de bak. Het is best een grappig gezicht als iemand je aan zit te kijken als je aan het rijden bent.
We stoppen bij Mingus Mill. Dit is een watermolen die vroeger meel maalde. Allemaal onderdeel van de historische gebouwen in het park. Op de parkeerplaats smeren we een broodje. We rijden de parkeerplaats af en rijden richting de blue ridge parkway.
Nog geen 2 minuten later zien we een elk langs de weg staan. We stoppen op de parkeerplaats en zien er nog een paar uit het bos komen. Het begint met 3 en op het laatst zijn het er 7 stuks. Een paar steken gewoon de weg over. Aan de andere kant zijn natuurlijk nog groenere blaadjes. We hebben een echte elk jam. Elke auto en motor gaat op de rem. Pas na een half uur komen er rangers aan. Mensen komen echt veel te dichtbij. Elk kan gevaarlijk zijn en je moet zeker 50 yards (45 meter) afstand houden. Net als met beren.
We hebben het gezien. De rangers jagen de elk ook een beetje het bos weer in. We rijden door en gaan de blue ridge parkway op. Even foto van het bord natuurlijk en dan deze geweldige weg op. Onderweg stoppen we nog bij een uitzichtpunt. Er plakt iets in de koelbox. Ik had er een flesje water uitgepakt maar m'n vingers plakte helemaal toen ik wat wou drinken. We zien dat er een flesje dew heeft gelekt. We maken de boel schoon en dan kunnen we weer verder.
We doen maar een klein stukje parkway. De Blue ridge parkway is een National Parkway die bekendstaat als een van de meeste pittoreske wegen van het land. De weg loopt van het Great Smoky Mountain NP in het zuiden over een lengte van 755 km naar het Shenandoah NP. We slaan af richting Cherokee en gaan het indianen reservaat in. Pff alweer Valkenburg in het zuur. Veel souvenirwinkels en niks bijzonders om voor te stoppen. We gaan de smokies weer in. Langzaam terug richting Pigeon forge.
Tegen kwart voor vijf zijn we weer in Pigeon Forge. We hebben al best trek en zin in biefstuk. We gaan weer naar de Longhorn. Altijd goed. We pakken allebei een biefje met aardappel, salade voor Rob en spinazie voor mij. Het was precies genoeg en de biefstuk was super mals.
Na het eten lopen we nog even de outlet op. We kijken in nog wat winkels maar zien niks leuks. Dan lopen we een moonshine winkel in. We worden uitgenodigd om de moonshine te proeven. We laten onze ID zien en krijgen 12 shotjes. Allemaal verschillende smaken. Van lemon lime tot strawberry shortcake. Sommige zijn lekker andere echt heel goor. We vinden het niet lekker genoeg om een pot te kopen.
We gaan terug naar de auto en richting onze cabin. We hebben allebei pijn in onze benen van de wandeling dus de hot tub zal zo heerlijk zijn. Terug in ons huis duiken we dan ook meteen de hot tub in en bubbelen met uitzicht op de bergen. Het is nog licht. Dan duiken we meteen maar onder de douche. Als we weer lekker fris zijn spelen we wat spelletjes op de arcade en doen we nog drie potjes poolen (ik verlies er weer 2).
Buiten kleurt de hemel paars en oranje (krijg het helaas niet goed op de foto) en langzaam gaat de zon onder achter de bergen. Wij worden ondertussen opgevreten door de muggen. Maar het is nog zo lekker buiten.
Tijd om te gaan slapen. Morgen Dollywood !!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten