woensdag 7 juni 2017

Dag 18 : Dollywood

Hmm een mindere nacht. Paar keer wakker. Ik had ruzie met de dekens. Dan weer warm en dan weer koud. Muggenbulten die jeuken. Heb zelfs een dik oor. Een beetje gaar word ik dan ook wakker. Het is nog vroeg. Kwart voor zeven.
Mijn Facebook heeft er geen zin in en gooit me constant eruit. Dan maar even verwijderen en opnieuw erop zetten. Dat had ik beter niet kunnen doen. M'n iPhone begint met updates en het duurt een eeuwigheid voor ik alle berichten kan lezen.
Vanochtend kunnen we rustig aan doen. We gaan naar Dollywood vandaag. Juist het pretpark van Dolly Parton. Het park gaat pas om tien uur open en het ligt hier op 5 minuten rijden vandaan. En dus genieten we van een ontbijtje (laatste eitje voor Rob met spek en boterhammen met chocopasta voor mij). Rob doet de afwas vandaag . Hmm ik zie dat hij dat goed kan dus morgen mag hij dat weer doen.
Rond tien uur rijden we richting Dollywood. We parkeren de auto op C Cotton Candy en stappen het treintje in. Die brengt je naar de ingang. Er staat een lange rij voor de kaartjes maar je kunt ook bij de self service tickets kaartjes kopen. We moeten (schrik niet) 152 dollar betalen 😳. De Efteling is zo duur nog niet. Binnen vijf minuten staan we wel binnen.
Als we binnen zijn horen we dat de lightning rod het niet doet. Dat is echt super balen. Daar kwamen we juist voor. Misschien gaat hij nog open vandaag. We lopen het park in en gaan de eerste achtbaan doen. De thunderhead. Dit is een houten achtbaan. 20 minuten is de wachttijd. Dat is te doen. Wow wat een ride. Je wordt een paar keer uit je stoeltje gelift. Super !! 

En dan sta je zelfs in de rij voor de wc. Waarom is het bij de dames toch altijd zo druk. We gaan naar de nieuwe attractie : de dropline. Dit is een vrije val toren van 55 meter hoog. Rob slaat over. Die vind het helemaal niks. De rij is gelukkig niet lang. En na drie rondjes wachten ga ik naar boven. Het uitzicht is zeer cool en dan boem naar onder. Heerlijk je maag die zich even verplaatst. 

 Veel tijd om bij te komen is er niet. We doen de mystery mine. De baan is gedeeltelijk binnen. Een paar keer ga je echt loodrecht naar boven. Hij heeft een paar leuke drops en je gaat over de kop. Ook hier is het een 20 minuten wachten. Deze baan was echt super cool. Zeker de laatste drop. Die is hoger dan verwacht.



Daar staat de volgende achtbaan al. De wild eagle. Dit is een wing coaster. Dit betekend dat je naast de baan hangt. De wachtrij is maar 5 minuten. Rob slaat hem over. Hij gaat vier keer over de kop maar het is een smooth ride. Omdat de wachtrij zo kort is ga ik meteen twee keer achter elkaar. Rob wacht maar.


Hij heeft ondertussen wat te drinken gehaald. We kijken wat er nog meer is. Er is nog een treintjes achtbaan. De firechaser express. Rob gaat nu wel mee. De rij is lang. Maar we staan in de schaduw en af en toe wordt er water verneveld. Ook deze achtbaan is leuk. Hij gaat zelfs een stukje achteruit.

Het is ondertussen over 1 geweest en we hebben trek. We gaan in de rij staan voor wat kip fingers met friet. De portie valt tegen en de prijs is natuurlijk te duur. Maar ja we hebben weer wat in ons maagje.
De volgende ride is de blazing fury. Dit is een indoor achtbaan. Ook deze staat als moderate aangegeven. Dat betekend dat hij ook voor kinderen is en niet super hard zal gaan. We gaan het meemaken. Het begin is leuk. Je rijd langs verschillende poppen en zo ga je langzaam naar boven. Alleen op het einde heb je drie drops. Omdat de beugel zo los zit vlieg ik elke keer hard naar voren. Auw. Geen leuke baan dit.
Het is warm en zonnig dus tijd voor een waterbaan. De daredevil falls. Dit is een soort van boomstam rit. Rob is bang dat hij nat wordt dus wacht buiten op me. Prima. Mij maken een paar druppels niet uit. Het worden helaas geen paar druppels maar een emmer water over me heen. Alles is nat haha. Heerlijk. En dat maar van 1 drop.


Even een beetje opdrogen in het zonnetje en door naar de volgende. Dit is een bobslee baan. Rob past alweer want hij ziet dat mensen 2 druppels water op hun hebben. Ik klim naar boven en moet op de weegschaal gaan staan met nog 2 andere. Dan nemen we plaats in de slee en gaan via een soort waterglijbaan naar onder. Je wordt beslist niet nat en de baan is leuk.

We zijn net te laat voor de Dollywood express. Jammer. Dan maar door naar de botsauto's. Altijd even leuk. Al is dit meer rondjes rijden. We gaan weer terug naar de trein. Hopelijk kunnen we nu wel mee. Yes we mogen mee. We rijden 20 minuten door de bergen en langs het park. We hadden de toeter al een paar keer gehoord op ons achterdek van het huisje.



Dan doen we nog een zweefmolen. Raar maar in dat soort dingen word ik dus wel misselijk. 


We gaan langzaam terug naar het begin. We kijken nog even bij lighting rod maar die blijft echt dicht vandaag wegens onderhoud. Echt super balen. Wel zien we nog een paar leuke oude auto's.







Rond kwart over 5 lopen we richting het treintje die ons naar parkeerplaats C zal brengen. We pakken de auto en rijden de parkway op. We gaan nogmaals voor de Texas Roadhouse. We hebben zin in een burger. We moeten twee rondjes rijden op de parkeerplaats en dan vinden we een plekje. Fooooood !!
Dit keer pakken we een pulled pork sandwich voor Rob en ik een bacon cheeseburger. Als we een cola willen delen kijkt de ober raar op. Hij heeft er maar een glas water bij. Ziet beter uit als z'n baas langs komt. De burger is lekker maar niet bijzonder. De friet is echt giga zout dus eet ik ook niet op. De rekening is wel leuk. Voor 27 dollar zijn we klaar vandaag en hebben we onze buik vol.
Tijd om terug te gaan naar de cabin. Hier zet ik nog een wasje aan. Dan heb ik alles schoon in de koffer liggen als we thuis komen. Hoef ik zaterdag niet meteen te wassen. Ondertussen lees ik buiten lekker verder in m'n boek. En ontdek ik dat ik weer twee muggenbulten rijker ben.
Als de was klaar is doe ik alles wat ik niet meer nodig heb in een vacuüm zak en doe die alvast terug in de koffer. Zo dat kan thuis meteen de kast weer in. We boeken nog een hotel voor morgen en gaan slapen. Morgen wordt een lange dag in de auto want we gaan terug richting Orlando en dat zijn nog heeeel wat mijlen. Tot morgen !!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten